Mijn laatste blog is alweer een hele tijd geleden. Dat komt omdat ik lange tijd getwijfeld heb. Ik heb me de laatste maanden namelijk meer verdiept in smaak en textuur, mezelf nieuwe kooktechnieken aangeleerd en alles in huis gehaald om moleculair te koken. Maar ja, welke ‘moeder’ kookt er nou moleculair? Past het dan nog wel bij dit blog of kan ik er nog een leuke wending aan geven?
Wat kun je bijvoorbeeld doen met enkele simpele ingrediënten? En kun je traditionele recepten ook vernieuwen door andere kooktechnieken toe te passen? Kan ik moeders kost moderniseren door de 2016 versie van stamppot te maken of van mijn moeders gehaktballen en rode kool?
Ik dacht dat het wel een goede test zou zijn om mee te doen met de Foodblog Swap. En dan te kijken hoe dat bij jullie valt. Ik was dan ook blij dat ik aan de blog Spruitjes zijn niet vies gekoppeld werd van Marloes. Argument één hiervoor is dat ik spruiten heerlijk vind, maar ze eigenlijk nooit eet omdat mijn vriend ze supervies vindt. Argument twee is dat Marloes onwijs veel lekkere en simpele recepten op haar site heeft staan waar ik echt wel mee uit de voeten kon op een wat meer culinair gebied. Het gaat tenslotte om de basisingrediënten.
In dit geval heb ik haar Salade met biet en sinaasappel omgetoverd tot een gerecht geitenkaasbitterballen met port-bietenstroop, gekaramelliseerde appel, gefrituurde basilicum en walnootcrumble. Relatief simpel om te maken en zo doe je dat:
RECEPT GEITENKAASBITTERBALLEN OP PORT-BIETENSTROOP MET GEKARAMELLISEERDE APPEL, GEFRITUURDE BASILICUM EN WALNOOTCRUMBLE
Ingrediënten voor 2 personen: 200 ml bietensap | 100 ml rode port | 125 gram zachte geitenkaas | ½ appel | handje walnoten | ei | paneermeel | olijfolie | paar blaadjes basilicum | 1 el kristalsuiker | beetje water | (zonnebloem)olie om te frituren | peper | zout
Port-bietensaus
Mix de bietensap met de rode pot. Zet op een middelhoog vuur en laat inkoken tot je een stroperige substantie over hebt. Start ondertussen aan de bitterballen.
bitterballen
Kneed of rol de geitenkaas met je handen in kleine balletjes ter grootte van een bitterbal. Klop het ei en doe in een kommetje. Neem een ander kommetje en strooi hier flink wat paneermeel in. Haal het balletje geitenkaas eerst door het ei en dan door de paneermeel. Herhaal desgewenst als je denkt dat de bal niet goed genoeg bedekt is. Zet de olie op het vuur en laat warm worden. Ik heb hier zonnebloemolie voor gebruikt.
Walnotencrumble
Zet een pan met dikke bodem op het vuur. Doe een handje walnoten in een zakje of theedoek en sla er met een hamer of deegroller op zodat je kleinere stukjes krijgt. Wanneer de pan goed warm is, voeg je de walnoot toe. Rooster totdat deze een kleurtje begint te krijgen.
Gekaramelliseerde appel
Schil de appel en snijd er met bijvoorbeeld een meloenschep enkele bolletjes uit. Doe een scheutje water samen met een eetlepel kristalsuiker in een pan. Karamelliseer de appel hierin door hem een paar minuutjes mee te laten bakken.
Laatste puntjes…
Zodra de saus op stroopdikte is, draai het vuur dan lager. Het is nu tijd om de geitenkaasbitterballen te frituren. Kijk of de olie heet genoeg is door er een stukje brood in te gooien. Begint de olie te sissen, dan is hij er klaar voor. Voeg de bitterballen toe en dompel ze in de olie zodat je een mooi bruin krokant laagje krijgt. Blijf er wel bijstaan want dit is binnen enkele seconden namelijk al gebeurd!
Haal de bitterballetjes eruit en leg ze even op een stukje keukenrol om van het overtollige olie af te komen. Frituur dan heel kort de blaadjes basilicum. Kijk wel uit want dit spettert nogal! Even twee seconden in de olie is meer dan genoeg.
Bord opmaken
Ik heb met een kwast een laag port-bietenstroop op het bord gesmeerd. Hierop heb ik de geitenkaasbitterballen gelegd met de gekaramelliseerde appel ernaast. De gefrituurde basilicum heb ik toegevoegd evenals de walnootcrumble.
Ik ben aan een tafel gaan zitten en heb genoten. Van alle smaken en texturen. Van het zachte van de geitenkaas in combinatie met het krokante van het walnoot en het frisse van de basilicum.
Het klinkt als veel werk, maar je hebt het echt zo op tafel staan. Ik zou zeggen: serveer het eens een keer. Alvast smakelijk!
